9 augustus 2011:

Tijdens mijn vakantie heb ik het apparaat eigenlijk niet gemist: De computer. Gelukkig had ik genoeg te lezen meegenomen. Toch was ik wel nieuwsgierig naar wat er allemaal op mijn favoriete sites te lezen viel. Zulks mis je toch…
Gisteren was ik in de gelegenheid  het een en ander te lezen. Computer aan, internetverbinding, klikken en lezen maar. Ik werd geraakt door één verhaal. Het was niet het thema wat mij zo aansprak, want ik heb geen mobieltje en zeker ook geen smartphone. Ik zou wel willen hoor, maar het is mij te ingewikkeld. mar als ik er éen zou hebben en de kosten vielen mee… het ging overal mee naar toe. Het zou slecht vallen bij mijn omgeving. Ik stompte af.
Nee, niet het telefoontje deed mij geboeid verder lezen. Nee , het was de oplossing die het hetzelfde apparaatje kon bieden.
Eén van de zoons van de  schrijver van het bericht gaat op de fiets naar school. Dat is in de stad verderop. Onderweg krijgt hij pech met de fiets. De ketting breekt. Gelukkig heeft hij zijn mobieltje mee en is hij ook nog in een plaatsje aanbeland. Zo belde hij naar huis, met de vraag of hij opgehaald kon worden om naar school te kunnen worden gebracht. De vader in kwestie kan door beperking geen auto rijden en moest de vraag dus doorspelen aan zijn vrouw. Omdat hij dacht dat zij deze vraag niet zo positief zou opvatten, dacht hij met zijn zoon mee om een andere oplossing te bedenken. Dus stelde hij hem de vraag of er in de omgeving ook een fietsenmaker was. De jongen had dit nog niet gevraagd aan voorbijgangers en ook had hij dat nog niet opgezocht op zijn smartphone. Hij wilde eigenlijk niet meer naar school fietsen. De vader had ook zo'n apparaatje waarmee gebeld kan worden, maar dat nog veel meer kan! Dus zocht hij ondertussen via het internet naar een fietsenmaker in B. Naam, adres en telefoonnummer werd weergegeven. De zoon zocht daar de kortste route bij. Hij kon er zo heen lopen.
   De fiets werd gemaakt, vader en zoon waren weer wat slimmer over de mogelijkheden van hun beider apparaatje. Toch zijn deze techniekjes met snufjes wel afhankelijk van de gebruiker en zonder hem of haar gewoon een dom stukje plastic.

Ik maakte er het volgende gedicht bij:

Het leven is
Als een ketting
Met schakels
Een mens
Verbonden met and’ren
Door slijtage
Ontstaat wat speling
Of valt er eén weg
Ook komt er soms
Een nieuwe schakel bij
De raderen draaien
De ketting draait rond
Alle schakels verbonden
Met elkaar
Iedereen komt aan bod
Tijdens de reis

xa9 gedicht: Ivar Wakker

Goed dat je, ondanks een beperking, toch ingeschaleld wordt. Iedereen kan iets voor een ander betekenen!

Het orginele verhaal en nog veel meer valt te lezen op: MAF berichten:

Smartphone:   http://mafberichten.nl/algemeen/smartphone/

Hoomepage:  http://mafberichten.nl/

 

Dit bericht werd geplaatst in LIBELLE, NIEUWE GEDICHTEN. Bookmark de permalink .

Plaats een reactie