19 januari 2010:

SNEEUW:

De wiite deken is nu helemaal weggetrokken – zal het xc3xbcberhaupt nog wit worden? Hier op mijn weblog laat ik nog maar even een gedicht zien over sneeuw:

WITTE STIPPEN VALLEN UIT DE LUCHT.
MIJN WERELD VERDWIJNT
ONDER EEN DEKEN.
WARM GEKLEED
GA IK NAAR BUITEN.
MIJN STAPPEN BLIJVEN STAAN.
MET WARME,
WOLLEN WANTEN
GRAAI IK.
DRAAI EEN BAL.
EN ROL DEZE OVER DE GROND
AL GROTER EN GROTER.
BOVEN OP DE GROOTSTE
KOMT EEN ANDER,
DAT IS HET HOOFD.
EEN SJAAL,
EEN HOED,
EEN BEZEM.
EEN WORTEL IS DE NEUS.
WAT KIEZELS ZIJN DE MOND,
DE KNOPEN
VAN ZIJN WARME JAS.
MAAR OOK ZIJN OGEN
HIJ KIJKT ME AAN
IS HET HEUS?
xe2x80x99S NACHTS DROOMDE IK
OVER MIJN SNEEUWMAN.
HIJ WAS EEN ECHTE HELD.
ALS IK, OP BLOTE VOETJES,
HET RAAM UIT KIJK.
ZIE IK
SLECHTS EEN PLASJE WATER,
ATTRIBUTEN OP DE GROND.
JA ZELFS ZIJN NEUS.
IK HEB HEM,
GELOOF IK,
TE WARM
AANGEKLEED.
HET IS NU WACHTEN
OP NIEUWE SNEEUW.

xc2xa9 Gedicht en tekening: Ivar Wakker