Vandaag was het wederom fris. Winterjas maakt een hoop goed, maar toch blijf je last houden van koude handen. Exc3xa9n voor xc3xa9xc3xa9n maar in de jaszak gestopt. Na snel gefietst te hebben, zette ik de fiets in de stalling. De afwaskar opgahaald. Shakes en fruitsalade uit de koeling. Met dit alles de lift in en naar de eerste etage gegaan. De bekers en bakjes in de koelkasten gezet. Jas en vast in de garderobe gehangen en het tussendoortje in de broekzak gestopt. De afwaskar naar de afdeling gereden en uitgeruimd, mijn colleghad genoteerd hoeveel eters er waren. Minder mensen op de afdeling: 6 gewone borden, 3 noppen. Ook 3 dienbladen maken voor hen die op op kamer eten. Ik keek ook op de lijst. Ik kon dan zien wat er allemaal genuttigd werd als lunch en zo brekijken wat er op het blad moest staan. Bord, beker glas glazen, kopjes tec. Mijn collega gaf nog enige informatie over deze revalidanten. Toen controlerde ze wat ik neergezet had. PRIMA. Ook de serveerwagen kon al voledig opgeladen worden.
De vuile doeken naar de wascontainer gebracht. Terug in de keuken zag ik de schoonmaakter. Zij was de vloer aan het wissen. Eens kijken of zij ook zag dat de afvalbak overvol was! NEE, dus. Na mijn pauze heb ik dus de vuilnizakken weggebracht en er een schone zak in gedaan.
De gieter gepakt en er water in gedaan.Mijn collega zei dat er op de gang ook nog planten konden staan. Ik ontdekte slechts en heel klein stekkie -geen fuchsia- en deze kreeg ook enige druppels.
In de keuken teruggekomen, zette ik de gieter weer bovenop de keukenkast, pakte een emmer en vulde deze met handwarm water, schoonmaakmiddel er in en een doekje…De laatste, dus eerst naar de linnenkamer en van alle soorten er enige exemplaren van gepakt. Daarna op formaat gevouwen en op de plankjes neergelegd. Met de sop-emmer naar de huiskamer – het overleg was ten einde en ik kon dus overal bij. Peper- en zoutstelletjes afgenomen, het dressoir van binnen en buiten. De cd’s, de vensterbanken en tafels en stoelen. Mijn collega kwam mij halen om te pauzeren. Bakkie leut kon ik wel gebruiken, net als een EVRERGREEN. Lekker gekletst met wat mensen. Terug in de huiskamer bleek er een monteur bezig te zijn met onderhoud aan het koffie-appraat. Weinig bewegingsruimte. Eerst nog even de laatste tafel en computer schoongemaakt. Kopjes bij de afwas gezet. Thermoskannen met thee en koffie gevuld, schone lepeltjes bijgevuld. De voorraad werd gebracht, gelukkig ontfermde mijn collega zich daar over, want ook de schone afwas kwam van beneden. Snel alles uitgeruimd en de kar in het magazijn gezet.
Mijn collega zou eerst een overleg hebben en had mij gevraagd om zelfstandig de tafel te dekken. Het overleg ging toch niet door, maar ik zei mijn collega dat ze dan wat extra aan de administratie kon gaan doen.Gezien de beperkte ruimte kon ik toch niets extra’s schoonmaken. Ik ging dus allereerst maar bij een aantal mensen aan tafel zitten. Een verpleegkundige speelde wat op een gitaar. Deze was van een revalidant. Hij kreeg het instrument toen aangereikt en hij probeerde wat te spelen. Uiteindelijk lukte het hem toch redelijk. Deze man kende ik nog niet. Hij is er nog maar kort, maar wordt prikkelarm verpleegd dus verblijft veelal op zijn kamer. Hij vond het toch wel leuk mij te zien, want hij gaf wel enige reactieS naar mij toe. Op sommige dingen kon ik wel reageren en dat deed ik dan, maar ook waren er soms vage dingen die hij vertelde. Het heeft te naken met zijn letsel, hier paste het slechts te zwijgen…mijn collega vond dat ik er goed mee om ging, zo zei ze later.
Tegen 11:00 uur ging ik van tafel en pakte de serveerwagen uit de keuken. Ik dekte de tafel. Het resultaat mocht er zijn. Mijn collega was tevreden. Op elke afdeling dekt men weer anders, Tegen half twaalf zette ik de jam, appelstroop en sandwichspread ook op tafel net als het andere beleg. Ik verdeelde het allemaal wat over de tafelbladen en legde er wat lepeltjes bij.
Tijd om naar huis te gaan. Evaluatie met mijn collega. We waren beiden tevreden. Toen nog even naar een andere afdeling. Ook hier nam ik nog even de week door met de collega die hier werkt. Het nieuwe systeem van werken gaat veel beter. Volgende week heb ik een voortgangsgeprek. "Vooral geen zorgen maken", werd me gezegd.
DE MAN
ZIT STIL
AAN TAFEL
VOOR ZICH UIT TE STAREN
NAAR HET SCHILDERIJ
AAN DE WITTE WAND.
xe2x80x9cWAT IS HET LEVEN
TOCH STIL.,xe2x80x9d
IS ZIJN GEDACHTE.
HIJ IS HET ZAT,
STAAT OP
EN SCHOPT
TEGEN DE PLINT,
HET SCHILDERIJ
KOMT SCHEEF TE HANGEN,
EEN APPEL ROLT
VAN DE FRUITSCHAAL.
HET STILLEVEN
KOMT Nxc3x9a
ZELFS IN
BEWEGING.
BIJ ONZE EETTAFEL
VONDEN WIJ
EEN PASSENDE VOEDSELBANK.
Foto: FREDERIK : http://www.beeldendkunstenaar.com/
Als ik zittend, met
Mxe2x80x99n kniexc3xabn onder tafel
Aan het diner
Beginnen wil
Gaat de tafel
Door de kniexc3xabn
Blijkbaar
Te zwaar getafeld
xc2xa9 Gedichten: Ivar Wakker
wakkersgedichten 