10 mei 2009:

De afgelopen week  was ik ziek. Begon het met wat keelpijn. Al gauw werd het hoofdpijn, speirpijn en koorts. Vandaar dat ik jullie lezers in de steek liet. De woorden kwamen niet door…ik snoot ze voortijdig weg denk ik. Ook de lust om iets te noteren op de computer was me niet gegeven. Ik werkte aan mijn herstel, want a.s. dinsdag moet ik wel een beetje gezond in het ziekenhuis verschijnen. Dan wordt er weer bekeken voor welk medicijn ik allergische reacties vertoon. De afspraak met mijn mede-tester heb ik gisteren kunnen maken. We gaan er samen voor!

Ook had ik afgelopen donderdag nog een gesprek bij een bejaardentehuis. Ik zou daar eventueel vrijwilligerswerk kunnen gaan doen. Dat zou vooral betstaan uit het praten en voorlezen met de bewoners; al dan niet dementerend. Het lijkt me erg leuk. MAAR…Het gesprek was nog maar net voorbij of ik hoorde van de afspraak van volgende week donderdag. Dan ga ik praten bij het revalidatiecentrum. Het is de bedoeling dat ik de assistent ga helpen bij het transport van patixc3xabnten naar de therapie, de afwas, de keuken en de post. Ook dit lijkt me erg leuk, omdat het afwissellend werk is. Ook het contact met de mensen spreekt mij erg aan. Voordelen die hier voor mij gelden zijn dat ik het gebouw ken en ook een aantal medewerkers. Ik was er zelf enige jaren terug in therapie. Bovenal verwacht ik begrip voor mij, daar men hier bekend is met mensen met hersenletsel en ander beperkingen. Wie weet komt mijn droom toch uit…

Het plaatsen van lantaarns
werpt slechts schaduw

xc2xa9 combinatie van werk van Douwe Tiemensma en Ivar Wakker

VERLICHTING

JEUGDIG OCHTENDLICHT
GLIPT VOORZICHTIG
NAAR BINNEN
DOOR DE HOGE RAMEN
VAN GLAS IN LOOD.
DE ZWARTE HABIJTEN
VAN DE NONNEN
ABSORBEREN HET.
DE GEZUSTERS
VERDELEN HET LATER
ONDER HEN
DIE HET
WILLEN ONTVANGEN.

xc2xa9 Ivar Wakker